با همراهی فریده و فریبا، ساعتی را در کوچه های فرعی قدم زده و به گفتگو پرداختند. شیفته، وقتی فهمید که او به جبهه خواهد رفت و شاید ماهها یکدیگر را نبینند، سعی کرد، هراس و عذاب دوری، را به روی خود نیاورد! و با تظاهر به شادمانی گفت: فردا، همشو با همیم!(می خندد) 8…
پشت میز کنفرانس نشست و با اشتیاق به لقمه ی نان و پنیر، گاز زد. طعم جبهه را در دهانش احساس کرد. خندید:«منصور، هر جا که باشه، چائیش هنوز مزه ی خاک خرمشهر رو میده!» خاطرات تشکیل ستاد های پشتیبانی در اهواز و خرمشهر و اندیمشک، برایش زنده شد. به پشتی صندلی تکیه زد و…
بدون خوردن صبحانه، از خانه بیرون می زند. زیر پل چوبی که می رسد، از تاریکی هوا و خلوتی خیابان تعجب می کند، به ساعت اش نگاهی می اندازد و یکه می خورد:«وای… یعنی چهار و نیمه!» دودل است که برگردد یا نه! اما با خود فکر می کند:«شیفته خسته س، اگه برگردم بیدار میشه،…
او برش های کیک را داخل پیش دستی گذاشته و جلوی هر نفر قرار می دهد: ممدآقا، شما، بازم شانس آوردی که عزت جونو دیدی، خوشگل و خانم و بهترین آشپز! آره واللا، اگه شما پشت اش در نیاین، پس ننه ی من می خواد ازش تعریف کنه؟ پس (شیفته حرف را عوض می کند)…
– این حرفا چیه مرضیه خانوم؟ زن، با دست، به سینه ی سهراب کوبید و او را به عقب هل داد: «برو کنار وایستا، ببینم» یکراست، به طرف سهیلا رفت: «خانوم، کی باشن؟» صورتش را به او نزدیک کرد و با چشم های از حدقه بیرون زده اش به وی نگریست: «هان؟» با دیدن سکوت…
– چه دستخطی؟! انگار جن نا! نوشتن: «از دوستان خود، کمک بگیرید» سهراب، نیم نگاهی به نوشته ی روی تخته ی سفید انداخت: «کار آمیتاس! خیلی بد خطه! ( دست روی دیوار گذاشت و به تقویم دیواری زل زد) آه، آه، آه!… تنها دو روز مونده! ( به سهیلا نگاه کرد) رضا، پس فردا، باید…
داشت از پله ها بالا می دوید که نگاهش به بالابر افتاد و در جا خشک اش زد: «آه! بابک که گفت نمیاد، پس اون کیه که پیششه؟!» عینک ضد آفتاب اش را برداشت و سعی کرد، شخصی را که در کنار سام، بر روی بالابر ایستاده بود، تشخیص بدهد، اما نتوانست. عصبانی شد:« این…
بچه ها دور سفره نشسته و منتظر آنها بودند. سهیلا، رضا را که برای باز کردن در آمده بود، پس زد. کیسه ی لباسش را از دست سام قاپید و به داخل دستشوئی رفت. با صابون جامد به جان سیاهی های دست و صورت اش افتاده بود، که صدای بچه ها را شنید: «مگه امروز،…
بدبختانه، درست زمانی از کار دست کشیدند و از بالابر پیاده شدند که مسئول برج، از راه رسید. سام، لباس پوشید اما امکان لباس عوض کردن سهیلا وجود نداشت! به همین دلیل لباس های زنانه و کیف و کفش او را، داخل کیسه ای انداخته و از محوطه ی برج خارج شدند. با همان سر…
کلاسِ درسِ قالی بافی و خیاطی، برای یک روز، تعطیل شده بود. همه ی همسایه ها از صبح و در چند گروهِ جداگانه، در خانه های: اوس قربون، شهناز خانم، نواب، حاج ثقفی، پرویزخان، میراب و بتول خانم، جمع شده بودند و آخرین مراحل پخت رب انار را انجام می دادند. صاحبخانه ها، برای افرادی…
