در خانه ی آن سوی کوچه، ترس از دیده شدن، دلداده ها را به پایین می کشاند. گلیم ها را در کف تراس پهن کرده و دوباره رعنا، بچه ها را برای صرف غذا پایین می برد. ملیحه، غذای ناصر را آماده کرده و به تماشای خوردن او می نشیند. ناصر، با اصرار قاشقی ازغذا…
ناصر، داروی خسرو خان را داده و پیرمرد، خیلی زود به خواب می رود. با اتمام کارهای باغچه و حیاط، دستمزد کارگران را با اضافه کردن مبلغی به عنوان عیدی، می پردازد و آنها را خوشحال روانه می کند. بر روی ایوان می نشینند. تلفن همراه ناصر زنگ می زند. برادرش مسعود است. خبر می…
به سراغ طبقه ی همکف می روند و در جلوی دیدگان متعجب خسروخان، به اطاق او هجوم می آورند. پیرمرد با دیدن صورت های پر از گرد و غبار آنها از خنده ریسه می رود. به تلافی خنده های پدربزرگ، پرده ها با شدت پایین کشیده شده و گرد گیری اطاق با سر و صدا…
بیرون که می آیند، داخل کوچه غوغایی است. سر سه راهی می ایستند: علیرضا بدو برو از مادرت اجازه بگیر وبر گردد. پسرک با سرعت به سمت خانه می دود. آن دو، به تماشاچیان ساز و دهلچی ها اضافه می شوند. حضور فردی غریبه، توجه اهالی محله را جلب کرده است، به خصوص که او،…
امیر، بیا برو ورده علیرضا (بیا برو دنبال علیرضا) پسرک، برای شکایت از خواهرش، مادر را صدا می زند. گلدونه، از دست ناصر آویزان شده و خود را بالاتر می کشد: خواهرشه ، رعنا، خوارِنَ،رعنا گلدون، چرا بالای پشت بوم و چهار طرفش، سبزه کاشتن؟! خب عیده دگه، مگه نمفهمی پس فردا عیده. همه رو…
ناصر با احترام درب تاکسی را باز می کند. این بار هر دو در صندلی عقب اتومبیل می نشینند. با سوال مجدد راننده، ملیحه آدرس را می گوید: «تبرعه خیابو بهشتی، مِه راهنمای شمَه مِنُه!» هوا تاریک شده و چراغ های خیابانی، شهر باستانی را روشن کرده است. راننده بی توجه به مسافرین، صدای آهنگ…
اتوبوس ولوو در کنار رستوران قدیمی در جاده ی بیرجند ایستاد. ناصر چشم هایش را گشود. صدای رجب و سرو صدای پیاده شدن مسافرین را شنید. ناگهان به خود آمد و به تندی سر از شانه ی ملیحه برداشت: «آه، آه ببخشید»ی گفت و صاف نشست. انتظار واکنش سخت و شدیدی را از سوی دختر…
